Australië part 2, Roadtrip Sydney - Darwin
Door: It's me again :)
Blijf op de hoogte en volg Sonja
09 April 2014 | Australië, Darwin
Ik hoop dat jullie de tijd hebben want het is een lang verhaal geworden dus...
Nadat ik afscheid had genomen van mijn lieve vriendinnetje, met toch een klein traantje na ruim 2,5 maand samen te hebben gereisd was ik weer alleen. Het was een klein beetje wennen maar mijn kamer genoten maakten het meteen aangenaam. Andrea uit Zwitserland en Eline uit België waren een erg fijn gezelschap!
Gelukkig had ik ook iets om erg naar uit te kijken een paar dagen na het vertrek van mijn vriendinnetje vertrok ik namelijk met een tour van Sydney naar Darwin, recht door de outback van Australië heen :)
Na 2 dagen in het centrum van Sydney te hebben rondgewandeld en nog wat meer plekken te hebben ontdekt was het zondag 23 maart dan bijna zover. Vandaag zou ik bij Bruno de tour guide gaan logeren samen met nog wat mensen die mee zouden gaan. Met de trein aangekomen in een buitenwijk van Sydney werd ik opgehaald door de inmiddels bekende hele gave uitgebouwde gele 4 wheel drive truck! Hier kreeg ik te horen dat we de tour met zijn 4e in plaats van met 8e zouden gaan doen, 2 Engelse meiden een Duitse jongen en een Duits meisje hadden alsnog afgezegd, erg jammer maar samen met een Duitse meisje, een Frans meisje en onze Australische tour guide gingen we er vast iets moois van maken!
Na hartelijk ontvangen te zijn door vrienden van onze tour guide met een lekker stukje pizza gingen we vroeg ons bedje in, klaar om maandag vroeg te vertrekken in 16 dagen van Sydney naar Darwin!!
Maandag ochtend om 8u stonden we allen klaar voor vertrek maar dit ging net even anders dan gepland was, onze lichtelijk chaotische tour guide moest nog het een en ander doen voor vertrek en toen het eindelijk zover was wilde meneer nog even iets uitdeuken, helaas trok hij daarbij zo ongeveer de hele achterkant van de caravan eraf.. mm nog maar wat extra vertraging dan! Uiteindelijk waren we om half een klaar voor vertrek op naar Darwin!
De eerste paar dagen zouden vooral veel rijden worden zodat we genoeg tijd hadden in het centrum van Australië om alle hoogte punten te kunnen zien, maar gelukkig is het veranderende landschap adem benemend en het rijden met een 4 wheel drive truck geen straf! Op deze eerste dag reden we door een mooie bosrijke omgeving en ongeveer 500 km buiten Sydney in het plaatsje Dubbo was onze eerste overnachtingsstop. Bruno zou voor ons een lekkere maaltijd bestaande uit rijst met een zeevruxhtenmarionara maken terwijl wij dames de tent gingen opzetten. Gelukkig waren het gemakkelijke tentjes dus lukte het redelijk snel een absolute overwinning voor ons! Na het diner en een biertje onder de meest heldere sterrenhemel die ik ooit gezien had vlug ons bedje in want de volgende was het weer vroeg verder trekken!
De tweede en derde dag van de trip stonden de naast elkaar gelegen plaatsjes Broken hill en Silverton op de planning. In de avond arriveerden we in Broken hill waar we al rijdend een eerste kennismaking met het stadje hadden alvorens we door gingen naar Silverton om onze tentjes op te zetten. Na een rustige avond vertrokken we in de ochtend naar Broken hill om aldaar de oude zilvermijnen te bekijken waar het stadje bekend om staat en een prachtig uitzicht te hebben over de stad. Na wat rond gekeken te hebben op het terrein waar de niet meer in werking zijnde mijnen zich bevonden was de volgende stop het informatie centrum. Bij het info punt aangekomen kregen we nog wat meer uitleg over de stad en waar de naam Broken hill vandaan kwam alvorens we naar een plek genaamd sculpturen in de levende woestijn gingen. Om de sculpturen te kunnen zien moesten we een kleine wandeling maken door wederom een prachtig woestijnachtig landschap waar we op onze weg nog bijna in aanraking kwamen met een overstekende kangaroo. Eenmaal boven aangekomen stonden er diverse artistieke sculpturen op ons te wachten die het bezichtigen zeker waard waren, erg gaaf om te zien hoe er vanuit het niets een groep beelden met ieder een eigen verhaal opduikt! Na het bezichtiggen van de beelden stond de art galerie van een bekende Australiër genaamd Pro Hart op het programma, naar aanleiding van de verhalen van onze tour guide had ik hier iets meer van verwacht maar hetviel een beetje tegen, het was vooral veel donkere kunst over het leven in de zilvermijn ver onder de grond, niet echt mijn ding zeg maar.
In de middag stond het kleine plaatsje Silverton op de planning, voor sommige van jullie misschien wel bekend, hier zijn de films mad max I en II opgenomen, verder was dit vooral een artistiek stadje met veel grappige kunst en een gezellige pub waar we genoten van een lekker koud biertje. Op onze wandeltocht door het stadje kwamen we nog wat wilde emu's tegen en ook loslopen koeien en een ezel waren van de partij.
Na een volle dag in Broken hill / Silverton sloten we dit deel van de trip af met een prachtige zonsondergang en een opkomende storm die gelukkig overwaarde anders hadden we een zware nacht gehad in onze dunne simpele tentjes!
De vierde dag van onze trip was een dag met veel rijden, en hoewel het landschap bleef veranderen was het toch wel een beetje even saai tot ongeveer het einde. Onze stop voor deze dag was Lake Hart een groot opgedroogd zoutwater meer en hoe dichter we in de buurt van het meer kwamen Hoe meer opgedroogde meren er aan de horizon verschenen wat echt heel leuk was om te zien. Uiteindelijk stoppen we bij een groot meer waar zover je kon kijken alles wit was van het zout! Wat gaaf om hier over te kunnen lopen en net als bij bevroren meren op sommige plaatsen grote plakaten zout te zien liggen! Na wederom een mooie zonsondergang dit maal over het meer en diverse foto's later was het tijd om de tent op te zetten en te genieten van een biertje bij het diner was deze dag alweer voorbij.. time flies when you are having fun!
Na Lake Hart was het een korte trip naar Cooper Pedy, een stadje wat zich deels onder de grond bevind en wat groot is geworden door de ontdekking van opalen in de grond waar de bevolking nog steeds fanatiek naar opzoek is. We verbleven op een caravan park met top faciliteiten dus eindelijk weer eens een heerlijke schone douche zonder insecten wat een genot in deze hitte!
Op onze eerste middag in Cooper Pedy stonden diverse korte bezichtigingen op het programma, eerst maar eens kijken of we tussen de achtergebleven hoop aarde wat opaal konden vinden wat andere over het hoofd hadden gezien, maar helaas was het zo warm dat we deze poging snel staakten! Op naar een ondergrondse kerk, wat apart om dit te zien, de deur als ingang in een berg waar achter de kerk verscholen lag, het geheel deed wat donker aan maar daarom niet minder gezellig. Voor de volgende dag stonden er nog twee kerken op het programma zodat er een goede vergelijking gemaakt kon worden tussen de diverse katholieke kerken. Als laatste deze middag stond een klein herdenkingsmonument op het programma, de Stuart highway loopt door het centrum van Australië en is genoemd naar John Mcdouall Stuart de eerste pionier die het midden van Australië doorkruiste van Zuid naar noord. Hij deed meerdere pogingen voordat hij erin slaagde het noorden te bereiken en bij iedere poging werdt een monument geplaatst op de verste plek die hij tijdens die poging bereikt had, erg leuk om deze diverse monumenten op verschillende plekken langs de snelweg te zien.
Ook de volgende dag stond in het teken van het ondergrondse leven in Cooper Pedy, in de ochtend begonnen we met een interessante rondleiding in een niet meer in gebruik zijnde opaal mijn. Erg leerzaam om een kijkje achter de schermen te krijgen in het opaal proces en ook apart te zien hoe een diverse mensen in de mijnen leefde nadat deze niet meer in gebruik waren, diverse families in de stad leven nog steeds ondergronds. Na nog wat rondgekeken te hebben in de opaal shop waar ze erg mooie sieraden aanboden was het tijd om naar een uitkijk punt over de stad te gaan. Het uitkijkpunt gaf goed weer waar men nog steeds op zoek was naar opaal en welke mijnen inmiddels waren "uitgestorven". De volgende stop deze dag was een ondergrondse kerk, niet zo sfeervol als de eerste die we gezien hadden maar zeker wel interessant. Na een overheerlijke pizza lunch stond de volgende ondergrondse kerk op het programma, de kerk van de Servische gemeenschap in deze stad, weer totaal anders en erg mooi opgebouwd, een deel onder en een deel bovengronds. Na de kerken moest ook de begraafplaats eraan geloven waar duidelijk te zien was dat de opaalstad aan was gedaan door vele nationaliteiten op zoek naar rijkdom. Na nog wat noodzakelijke boodschappen te hebben gedaan was het zaak wat km te maken onderweg naar Ayers Rock.Onderweg stopten we nog bij de de langste omheining ter wereld om de aan steden en vooral hun vee te beschermen van wilde dingo's.De laatste stop voor deze dag waren de breakaways rockformaties in diverse kleuren welke werden gevormd door de verschillende hoeveelheden regenval per kant.
Na bijna een week onderweg te zijn was dan eindelijk het eerste hoogtepunt van de reis aangebroken, vroeg in de ochtend vertrokken we om optijd bij Ayers Rock te arriveren. Na een paar 100 kilometer van onveranderd landschap was daar vanuit het niets ineens de grote rots te bewonderen. Aangekomen bij Ayers Rock kregen we gezelschap van een Aboriginal gids, Cassidy, hij was 70+ en heeft zijn hele leven in de buurt van de rots gewoond en allerlei interessante wetenswaardigheden en de geschiedenis van de rots van zijn vader heeft doorgekregen. Op deze manier werdt het een hele bijzondere en leerzame rondleiding afgesloten met de zonsondergang die de rots iedere paar minuten van kleur deed veranderen, wat een fascinerende dag was het geweest!
De volgende dag stond wederom een hoogtepunt op het programma, Kings Canyon, vergelijkbaar met de Amerikaanse Grand Canyon. Vroeg in de ochtend arriveerde we bij de canyon waar we aan een wandeling in en over de kloof begonnen. Met prachtige uitzichten en mooie natuurverschijnselen was het de zware en warme tocht meer dan waard geweest! Aan het eind van de middag arriveerden we bij een pub met camping waar we onze tentjes voor de nacht zouden opzetten. Na het opzetten van de tent was het tijd voor een biertje in de pub en wat bleek nam iemand van het personeel afscheid en waren alle mannen verplicht als vrouw verkleed te komen, het bleef dus niet bij een biertje.. Gelukkig konden we de volgende dag wat uitslapen :)
Halverwege de trip kwamen we aan in Alice Springs, eindelijk weer even een stukje bewoonde wereld, en na 10 dagen weer even internet dus besteden we de ochtend aan wifi-en. Aan het begin van de middag kregen we een nieuw reisgenootje erbij die de laatste week samen met ons mee zou gaan reizen, het was een Canadees meisje dus nu waren we met zijn 4-tjes voor de rest van de trip. Na de nodige boodschappen te hebben gedaan gingen we opweg naar onze camping voor de avond, welke midden tussen de Devils Marbles was. Om jullie een beeld te geven van deze plek, uit het niets verschenen er honderden "hunnebedden" in diverse soorten en maten wat een spectaculair uitzicht gaf!
De meeste kilometers waren in middels afgelegd dus vanaf nu betekende het vooral korte tripjes, op dag 10 stonden dan ook diverse bezienswaardigheden op het programma. We vertrokken in de ochtend op weg naar een van de eerste inlandse telegraaf station, erg fascinerend om te zien hoe belangrijk deze stations vroeger waren voor vooral de reizigers door het binnenland, vaak was dit een van de weinige bevolkte plekken langs de weg waar eindelijk weer eens een praatje gemaakt kon worden, men werdt voorzien van eten en drinken en op de hoogte werdt gebracht van nieuws.
De tweede stop van deze dag was het John Flynn memorial, een monument voor de man achter de flying doctors die op deze manier vele inlanders van medische zorg heeft voorzien.
Op de planning stond lunch in Newcastle Waters maar helaas maakte het regenseizoen daar korte metten mee, de toegangsweg naar het dorpje was voledig overstroomd wat ook wel weer mooi was om te zien.
De eindstop van deze dag was Daly Waters een dorpje met 4 huizen en een pub, en wat voor een pub, ik keek mijn ogen uit! BH's en ondergoed aan het plaffond, allerlei soorten geld vastgelijmd op de bar en de steun pilaren, en de hele zijkant van de bar vol met pasjes.. bankpasjes, studentenpasjes, rijbewijzen, ov-jaarkaarten je kon het zo gek niet verzinnen of het zat er op! In de avond besloten we met de meiden nog even 1 biertje te gaan drinken in de pub, waar we al snel gezelschap kregen van een groepje legermannen op weg naar huis na een 3 weekse missie aan de oostkust, 1 biertje werdt om 3 uur 's nachts ons bedje in en een hoop commentaar van de overburen omdat we niet echt zachtjes deden.. oeps maar ja het was wel erg gezellig!
Gelukkig hadden we de volgende dag niets op het programma, maar de legermannen moesten verder, erg vermakelijk om al de mannen met behoorlijke katers flink balend in hun auto's te zien stappen terwijl wij lekker richting het zwembad gingen om af te koelen!
In de avond stond het sterrenkijken op de landingsbaan van een vliegveldje uit de tweede wereld oorlog op het programma. Met op de achtergrond de radio musical war of the worlds zagen we de zon ondergaan en sterren hemel zich over ons uitspreiden, compleet met gratis lichtshow van de bliksem was dit een heerlijke avond!
Inmiddels was dag 12 aangebroken en zat het grootste gedeelte van onze trip er alweer op. Hoe verder we omhoog reden hoe tropischer en benauwder het klimaat werdt, maar gelukkig kwamen we nou bij de thermaal baden en de watervallen dus veel zwemmen stond op het programma!
We begonnen de dag met een bezoek aan een plaatselijk museum en zelf gebouwde kleine dierentuin, niet echt interessant maar ach je kunt toch zeggen dat je er geweest bent :) Als tweede bestemming deze dag stond een begraafplaats bekend van de film "We of the never never" op het programma, omdat niemand de film kenden was het helaas niet erg interessant, en toen ook een van de assen van de caravan het begaf was het feest helemaal compleet! In de middle of nowhere moest de as gerepareerd worden, en gelukkig was met maar een graag of 35 met volop zon, dus een kleine domper op de dag zover. Gelukkig wist onze gids de caravan na een uurtje of 2 weer rij klaar te maken en gingen we vlug op weg naar Mataranka, waar we de natuurlijke thermaal baden zouden gaan bekijken, heerlijk om daar een duik in te nemen na een zweterige middag!
De volgende dag vertrokken we weer vrij vroeg op naar Katherine, een plaatsje bekend vanwege de Katherine Gorge, een grote kloof waar een prachtige rivier doorheen stroomde. Erg mooi om te zien allemaal maar niet echt spectaculair meer na het zien van Ayers Rock en Kings Canyon maar daarom zeker niet minder mooi. In de middag hebben we de plaatselijke thermaal baden nog bezocht voor een heerlijke plons en wat verfrissing.
Op de een na laatste dag van onze tocht gingne we op weg naar Litchfield Nationaal Park maar voor we daar arriveerden stonden er nog een paar andere bezienswaardigheden op het programma, om te beginnen met een begraafplaats met slachtoffers gevallen tijdens de oorlog met Japan, nooit geweten dat Australië zo een grote rol speelde in deze oorlog dus dat was weer een gratis geschiedenisles voor Sonja!
De tweede stop van deze dag was in een kleine pub waar we Charlie de Buffalo uit de Crocodile Dundee film gingen bezichtigen, een grote opgezet buffalo midden in de pub.. apart zullen we maar zeggen!
Aan het eind van de middag arriveerden we in het Nationaal Park waar we meteen gingen plonzen in de waterval waarbij we zouden kamperen voor onze laatste 2 nachten! Na de volgende dag nog een aantal prachtige watervallen te hebben bezocht en wat gezwommen te hebben op een paar plekken (helaas waren niet alle watervallen toegankelijk vanwege krokodillen) was de laatste avond alweer aangebroken!
Na een heerlijke laatste diner bestaande uit een italiaanse salade met kangaroo biefstuk en een afsluitend biertje bij het kampvuur was de trip alweer voorbij :( Wat was het een geweldig avontuur wat ik nooit meer zal vergeten!
Groetjes Sonja
Nadat ik afscheid had genomen van mijn lieve vriendinnetje, met toch een klein traantje na ruim 2,5 maand samen te hebben gereisd was ik weer alleen. Het was een klein beetje wennen maar mijn kamer genoten maakten het meteen aangenaam. Andrea uit Zwitserland en Eline uit België waren een erg fijn gezelschap!
Gelukkig had ik ook iets om erg naar uit te kijken een paar dagen na het vertrek van mijn vriendinnetje vertrok ik namelijk met een tour van Sydney naar Darwin, recht door de outback van Australië heen :)
Na 2 dagen in het centrum van Sydney te hebben rondgewandeld en nog wat meer plekken te hebben ontdekt was het zondag 23 maart dan bijna zover. Vandaag zou ik bij Bruno de tour guide gaan logeren samen met nog wat mensen die mee zouden gaan. Met de trein aangekomen in een buitenwijk van Sydney werd ik opgehaald door de inmiddels bekende hele gave uitgebouwde gele 4 wheel drive truck! Hier kreeg ik te horen dat we de tour met zijn 4e in plaats van met 8e zouden gaan doen, 2 Engelse meiden een Duitse jongen en een Duits meisje hadden alsnog afgezegd, erg jammer maar samen met een Duitse meisje, een Frans meisje en onze Australische tour guide gingen we er vast iets moois van maken!
Na hartelijk ontvangen te zijn door vrienden van onze tour guide met een lekker stukje pizza gingen we vroeg ons bedje in, klaar om maandag vroeg te vertrekken in 16 dagen van Sydney naar Darwin!!
Maandag ochtend om 8u stonden we allen klaar voor vertrek maar dit ging net even anders dan gepland was, onze lichtelijk chaotische tour guide moest nog het een en ander doen voor vertrek en toen het eindelijk zover was wilde meneer nog even iets uitdeuken, helaas trok hij daarbij zo ongeveer de hele achterkant van de caravan eraf.. mm nog maar wat extra vertraging dan! Uiteindelijk waren we om half een klaar voor vertrek op naar Darwin!
De eerste paar dagen zouden vooral veel rijden worden zodat we genoeg tijd hadden in het centrum van Australië om alle hoogte punten te kunnen zien, maar gelukkig is het veranderende landschap adem benemend en het rijden met een 4 wheel drive truck geen straf! Op deze eerste dag reden we door een mooie bosrijke omgeving en ongeveer 500 km buiten Sydney in het plaatsje Dubbo was onze eerste overnachtingsstop. Bruno zou voor ons een lekkere maaltijd bestaande uit rijst met een zeevruxhtenmarionara maken terwijl wij dames de tent gingen opzetten. Gelukkig waren het gemakkelijke tentjes dus lukte het redelijk snel een absolute overwinning voor ons! Na het diner en een biertje onder de meest heldere sterrenhemel die ik ooit gezien had vlug ons bedje in want de volgende was het weer vroeg verder trekken!
De tweede en derde dag van de trip stonden de naast elkaar gelegen plaatsjes Broken hill en Silverton op de planning. In de avond arriveerden we in Broken hill waar we al rijdend een eerste kennismaking met het stadje hadden alvorens we door gingen naar Silverton om onze tentjes op te zetten. Na een rustige avond vertrokken we in de ochtend naar Broken hill om aldaar de oude zilvermijnen te bekijken waar het stadje bekend om staat en een prachtig uitzicht te hebben over de stad. Na wat rond gekeken te hebben op het terrein waar de niet meer in werking zijnde mijnen zich bevonden was de volgende stop het informatie centrum. Bij het info punt aangekomen kregen we nog wat meer uitleg over de stad en waar de naam Broken hill vandaan kwam alvorens we naar een plek genaamd sculpturen in de levende woestijn gingen. Om de sculpturen te kunnen zien moesten we een kleine wandeling maken door wederom een prachtig woestijnachtig landschap waar we op onze weg nog bijna in aanraking kwamen met een overstekende kangaroo. Eenmaal boven aangekomen stonden er diverse artistieke sculpturen op ons te wachten die het bezichtigen zeker waard waren, erg gaaf om te zien hoe er vanuit het niets een groep beelden met ieder een eigen verhaal opduikt! Na het bezichtiggen van de beelden stond de art galerie van een bekende Australiër genaamd Pro Hart op het programma, naar aanleiding van de verhalen van onze tour guide had ik hier iets meer van verwacht maar hetviel een beetje tegen, het was vooral veel donkere kunst over het leven in de zilvermijn ver onder de grond, niet echt mijn ding zeg maar.
In de middag stond het kleine plaatsje Silverton op de planning, voor sommige van jullie misschien wel bekend, hier zijn de films mad max I en II opgenomen, verder was dit vooral een artistiek stadje met veel grappige kunst en een gezellige pub waar we genoten van een lekker koud biertje. Op onze wandeltocht door het stadje kwamen we nog wat wilde emu's tegen en ook loslopen koeien en een ezel waren van de partij.
Na een volle dag in Broken hill / Silverton sloten we dit deel van de trip af met een prachtige zonsondergang en een opkomende storm die gelukkig overwaarde anders hadden we een zware nacht gehad in onze dunne simpele tentjes!
De vierde dag van onze trip was een dag met veel rijden, en hoewel het landschap bleef veranderen was het toch wel een beetje even saai tot ongeveer het einde. Onze stop voor deze dag was Lake Hart een groot opgedroogd zoutwater meer en hoe dichter we in de buurt van het meer kwamen Hoe meer opgedroogde meren er aan de horizon verschenen wat echt heel leuk was om te zien. Uiteindelijk stoppen we bij een groot meer waar zover je kon kijken alles wit was van het zout! Wat gaaf om hier over te kunnen lopen en net als bij bevroren meren op sommige plaatsen grote plakaten zout te zien liggen! Na wederom een mooie zonsondergang dit maal over het meer en diverse foto's later was het tijd om de tent op te zetten en te genieten van een biertje bij het diner was deze dag alweer voorbij.. time flies when you are having fun!
Na Lake Hart was het een korte trip naar Cooper Pedy, een stadje wat zich deels onder de grond bevind en wat groot is geworden door de ontdekking van opalen in de grond waar de bevolking nog steeds fanatiek naar opzoek is. We verbleven op een caravan park met top faciliteiten dus eindelijk weer eens een heerlijke schone douche zonder insecten wat een genot in deze hitte!
Op onze eerste middag in Cooper Pedy stonden diverse korte bezichtigingen op het programma, eerst maar eens kijken of we tussen de achtergebleven hoop aarde wat opaal konden vinden wat andere over het hoofd hadden gezien, maar helaas was het zo warm dat we deze poging snel staakten! Op naar een ondergrondse kerk, wat apart om dit te zien, de deur als ingang in een berg waar achter de kerk verscholen lag, het geheel deed wat donker aan maar daarom niet minder gezellig. Voor de volgende dag stonden er nog twee kerken op het programma zodat er een goede vergelijking gemaakt kon worden tussen de diverse katholieke kerken. Als laatste deze middag stond een klein herdenkingsmonument op het programma, de Stuart highway loopt door het centrum van Australië en is genoemd naar John Mcdouall Stuart de eerste pionier die het midden van Australië doorkruiste van Zuid naar noord. Hij deed meerdere pogingen voordat hij erin slaagde het noorden te bereiken en bij iedere poging werdt een monument geplaatst op de verste plek die hij tijdens die poging bereikt had, erg leuk om deze diverse monumenten op verschillende plekken langs de snelweg te zien.
Ook de volgende dag stond in het teken van het ondergrondse leven in Cooper Pedy, in de ochtend begonnen we met een interessante rondleiding in een niet meer in gebruik zijnde opaal mijn. Erg leerzaam om een kijkje achter de schermen te krijgen in het opaal proces en ook apart te zien hoe een diverse mensen in de mijnen leefde nadat deze niet meer in gebruik waren, diverse families in de stad leven nog steeds ondergronds. Na nog wat rondgekeken te hebben in de opaal shop waar ze erg mooie sieraden aanboden was het tijd om naar een uitkijk punt over de stad te gaan. Het uitkijkpunt gaf goed weer waar men nog steeds op zoek was naar opaal en welke mijnen inmiddels waren "uitgestorven". De volgende stop deze dag was een ondergrondse kerk, niet zo sfeervol als de eerste die we gezien hadden maar zeker wel interessant. Na een overheerlijke pizza lunch stond de volgende ondergrondse kerk op het programma, de kerk van de Servische gemeenschap in deze stad, weer totaal anders en erg mooi opgebouwd, een deel onder en een deel bovengronds. Na de kerken moest ook de begraafplaats eraan geloven waar duidelijk te zien was dat de opaalstad aan was gedaan door vele nationaliteiten op zoek naar rijkdom. Na nog wat noodzakelijke boodschappen te hebben gedaan was het zaak wat km te maken onderweg naar Ayers Rock.Onderweg stopten we nog bij de de langste omheining ter wereld om de aan steden en vooral hun vee te beschermen van wilde dingo's.De laatste stop voor deze dag waren de breakaways rockformaties in diverse kleuren welke werden gevormd door de verschillende hoeveelheden regenval per kant.
Na bijna een week onderweg te zijn was dan eindelijk het eerste hoogtepunt van de reis aangebroken, vroeg in de ochtend vertrokken we om optijd bij Ayers Rock te arriveren. Na een paar 100 kilometer van onveranderd landschap was daar vanuit het niets ineens de grote rots te bewonderen. Aangekomen bij Ayers Rock kregen we gezelschap van een Aboriginal gids, Cassidy, hij was 70+ en heeft zijn hele leven in de buurt van de rots gewoond en allerlei interessante wetenswaardigheden en de geschiedenis van de rots van zijn vader heeft doorgekregen. Op deze manier werdt het een hele bijzondere en leerzame rondleiding afgesloten met de zonsondergang die de rots iedere paar minuten van kleur deed veranderen, wat een fascinerende dag was het geweest!
De volgende dag stond wederom een hoogtepunt op het programma, Kings Canyon, vergelijkbaar met de Amerikaanse Grand Canyon. Vroeg in de ochtend arriveerde we bij de canyon waar we aan een wandeling in en over de kloof begonnen. Met prachtige uitzichten en mooie natuurverschijnselen was het de zware en warme tocht meer dan waard geweest! Aan het eind van de middag arriveerden we bij een pub met camping waar we onze tentjes voor de nacht zouden opzetten. Na het opzetten van de tent was het tijd voor een biertje in de pub en wat bleek nam iemand van het personeel afscheid en waren alle mannen verplicht als vrouw verkleed te komen, het bleef dus niet bij een biertje.. Gelukkig konden we de volgende dag wat uitslapen :)
Halverwege de trip kwamen we aan in Alice Springs, eindelijk weer even een stukje bewoonde wereld, en na 10 dagen weer even internet dus besteden we de ochtend aan wifi-en. Aan het begin van de middag kregen we een nieuw reisgenootje erbij die de laatste week samen met ons mee zou gaan reizen, het was een Canadees meisje dus nu waren we met zijn 4-tjes voor de rest van de trip. Na de nodige boodschappen te hebben gedaan gingen we opweg naar onze camping voor de avond, welke midden tussen de Devils Marbles was. Om jullie een beeld te geven van deze plek, uit het niets verschenen er honderden "hunnebedden" in diverse soorten en maten wat een spectaculair uitzicht gaf!
De meeste kilometers waren in middels afgelegd dus vanaf nu betekende het vooral korte tripjes, op dag 10 stonden dan ook diverse bezienswaardigheden op het programma. We vertrokken in de ochtend op weg naar een van de eerste inlandse telegraaf station, erg fascinerend om te zien hoe belangrijk deze stations vroeger waren voor vooral de reizigers door het binnenland, vaak was dit een van de weinige bevolkte plekken langs de weg waar eindelijk weer eens een praatje gemaakt kon worden, men werdt voorzien van eten en drinken en op de hoogte werdt gebracht van nieuws.
De tweede stop van deze dag was het John Flynn memorial, een monument voor de man achter de flying doctors die op deze manier vele inlanders van medische zorg heeft voorzien.
Op de planning stond lunch in Newcastle Waters maar helaas maakte het regenseizoen daar korte metten mee, de toegangsweg naar het dorpje was voledig overstroomd wat ook wel weer mooi was om te zien.
De eindstop van deze dag was Daly Waters een dorpje met 4 huizen en een pub, en wat voor een pub, ik keek mijn ogen uit! BH's en ondergoed aan het plaffond, allerlei soorten geld vastgelijmd op de bar en de steun pilaren, en de hele zijkant van de bar vol met pasjes.. bankpasjes, studentenpasjes, rijbewijzen, ov-jaarkaarten je kon het zo gek niet verzinnen of het zat er op! In de avond besloten we met de meiden nog even 1 biertje te gaan drinken in de pub, waar we al snel gezelschap kregen van een groepje legermannen op weg naar huis na een 3 weekse missie aan de oostkust, 1 biertje werdt om 3 uur 's nachts ons bedje in en een hoop commentaar van de overburen omdat we niet echt zachtjes deden.. oeps maar ja het was wel erg gezellig!
Gelukkig hadden we de volgende dag niets op het programma, maar de legermannen moesten verder, erg vermakelijk om al de mannen met behoorlijke katers flink balend in hun auto's te zien stappen terwijl wij lekker richting het zwembad gingen om af te koelen!
In de avond stond het sterrenkijken op de landingsbaan van een vliegveldje uit de tweede wereld oorlog op het programma. Met op de achtergrond de radio musical war of the worlds zagen we de zon ondergaan en sterren hemel zich over ons uitspreiden, compleet met gratis lichtshow van de bliksem was dit een heerlijke avond!
Inmiddels was dag 12 aangebroken en zat het grootste gedeelte van onze trip er alweer op. Hoe verder we omhoog reden hoe tropischer en benauwder het klimaat werdt, maar gelukkig kwamen we nou bij de thermaal baden en de watervallen dus veel zwemmen stond op het programma!
We begonnen de dag met een bezoek aan een plaatselijk museum en zelf gebouwde kleine dierentuin, niet echt interessant maar ach je kunt toch zeggen dat je er geweest bent :) Als tweede bestemming deze dag stond een begraafplaats bekend van de film "We of the never never" op het programma, omdat niemand de film kenden was het helaas niet erg interessant, en toen ook een van de assen van de caravan het begaf was het feest helemaal compleet! In de middle of nowhere moest de as gerepareerd worden, en gelukkig was met maar een graag of 35 met volop zon, dus een kleine domper op de dag zover. Gelukkig wist onze gids de caravan na een uurtje of 2 weer rij klaar te maken en gingen we vlug op weg naar Mataranka, waar we de natuurlijke thermaal baden zouden gaan bekijken, heerlijk om daar een duik in te nemen na een zweterige middag!
De volgende dag vertrokken we weer vrij vroeg op naar Katherine, een plaatsje bekend vanwege de Katherine Gorge, een grote kloof waar een prachtige rivier doorheen stroomde. Erg mooi om te zien allemaal maar niet echt spectaculair meer na het zien van Ayers Rock en Kings Canyon maar daarom zeker niet minder mooi. In de middag hebben we de plaatselijke thermaal baden nog bezocht voor een heerlijke plons en wat verfrissing.
Op de een na laatste dag van onze tocht gingne we op weg naar Litchfield Nationaal Park maar voor we daar arriveerden stonden er nog een paar andere bezienswaardigheden op het programma, om te beginnen met een begraafplaats met slachtoffers gevallen tijdens de oorlog met Japan, nooit geweten dat Australië zo een grote rol speelde in deze oorlog dus dat was weer een gratis geschiedenisles voor Sonja!
De tweede stop van deze dag was in een kleine pub waar we Charlie de Buffalo uit de Crocodile Dundee film gingen bezichtigen, een grote opgezet buffalo midden in de pub.. apart zullen we maar zeggen!
Aan het eind van de middag arriveerden we in het Nationaal Park waar we meteen gingen plonzen in de waterval waarbij we zouden kamperen voor onze laatste 2 nachten! Na de volgende dag nog een aantal prachtige watervallen te hebben bezocht en wat gezwommen te hebben op een paar plekken (helaas waren niet alle watervallen toegankelijk vanwege krokodillen) was de laatste avond alweer aangebroken!
Na een heerlijke laatste diner bestaande uit een italiaanse salade met kangaroo biefstuk en een afsluitend biertje bij het kampvuur was de trip alweer voorbij :( Wat was het een geweldig avontuur wat ik nooit meer zal vergeten!
Groetjes Sonja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
